η μελωδια τησ ψυχησ |
Έφτασε η ώρα. Τρύπησε το σαρκίο μου. Σκορπίζουν, τα πρέπει οι σχέσεις οι ανάγκες οι επιλογές οι αγάπες τα μίση οι παρέες. Επιστρέφω το νόμισμα. Παραδίδω, Τους ορισμούς Την διοίκηση Την υποταγή. Μην με κρατάς άλλο απ’το χέρι ! Σαν νυχτοπεταλούδες τα πιο όμορφα πάθη, μας καίνε πάνω στο είδωλο του Φωτός. Ανήκουν εδώ, Οι ανάγκες Τα αισθήματα Τα λατρεμένα κελιά, Ακόμα και οι πολυφίλητες ξόβεργες των ματιών σου. Ανάμεσα απ’τα σύμπατα, επιστρέφουμε μόνοι εκεί, όπου η Αγάπη ακυρώνει τους νόμους. Ο Έρωτας είναι η Φωτιά μα, ήρθε ο καιρός για το Φως ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ από την ποιητική συλλογή, «Δάκρυα σε ουράνιες θάλασσες», εκδ. Άνεμος εκδοτική . photo: Jim Sincock [….] έβλεπε τους δρόμους να στρώνονται, να δένονται με τα καινούργια γιοφύρια, να γυαλίζουν στο καυτόν ήλιο του καλοκαιριού και δεν ήξερε τι να κάνει.
Οι αναδουλιές είχαν αρχίσει, δύσκολα έβγαινε το ψωμί. Οι πιο πολλοί καλατζήδες παράτησαν τα χωριά, πήγαν κάτω στις πολιτείες να ξαναδουλέψουν. Μα ο Μαστραντρέας δεν τ’αποφασίζει. -Δεν γίνουμαι εγω δούλος! Θα κρατήσω Ηταν σίγουρος πως μπορούσε να κρατήσει το διάβα του χρόνου. Πως μπορούσε να κρατήσει το ποτάμι που κυλάει ασταμάτητα. [...] . ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΦΥΛΑΣ - απόσπασμα μυθιστορήματος «το τέλος του καλού μας κόσμου», σελ. 106-107, 2η έκδοση 2016, Νεολληνικός Λόγος Πριν τη Δύση
βρέφη θα ξαναγενούμε στην αγκάλη μιας νέας Ανατολής. Νύχτα αφέγγαρη θα κινήσουμε, λιόχαρες να ανταμώσουμε γραμμές. Παγίδες φωτός στο σκοτάδι να στήσουμε. Αντίστροφα τη Ζωή να ζήσουμε ... . ΟΡΦΕΑΣ ΣΠΑΡΤΙΩΤΗΣ …Δεν σας αρέσει ν’ακούτε τ ’άγρια ουρλιαχτά μου? Δεν μ’ενδιαφέρει. Συνεχίστε να μη σας αρέσει κι εγώ θα εκτελώ για χάρη σας τους πιο απαίσιους θεατρινισμούς μου… Καταλάβατε τώρα, κύριοι? Όχι, βάζω στοίχημα ότι δεν καταλάβατε. Είναι φανερό πια ότι δεν χρειάζεται ν’ αναπτύξω το θέμα μου, μια που δεν πρόκειται καθόλου ν’ αντιληφθείτε τα μέσα και τα έξω αυτής της απόλαυσης που εγώ εννοώ…
. [….] Σήμερα πέφτει χιόνι. – ένα μισολιωμένο, κίτρινο, βρώμικο χιόνι. Και χτες πάλι χιόνιζε, κάθε μέρα τώρα χιονίζει…. . ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ απόσπασμα απο το βιβλίο "το υπόγειο" - Μετάφραση Δημήτριος Λένος Απλά γαρ εστί της αληθείας έπη
_ μετάφραση: Απλά είναι τα λόγια, με τα οποία λέγεται η αλήθεια Ελεύθερος γαρ ούτις εστί πλην Διός _μετάφραση: Εκτός από τον θεό κανένας άλλος δεν είναι πραγματικά ελεύθερος (Προμηθέας Δεσμώτης, στ. 50) Τους προδότας γαρ μισείν έμαθον _μετάφραση: Έμαθα να μισώ τους προδότες. (Προμηθέας Δεσμώτης, στ. 1068) ΑΙΣΧΥΛΟΣ – τραγικός ποιητής Αυτό το κόκκινο σημάδι στον ορίζοντα είναι από το πληγωμένο φεγγάρι που κρύφτηκε στην ανάσα τ' ουρανού. Αυτό το κόκκινο σημάδι στο χιόνι είναι από το πληγωμένο μου όνειρο που κρύφτηκε στον ίσκιο της ψυχής μου.
Σήμερα ξέφυγα από τον ίσκιο μου. Φτερούγισα ελεύθερα στα τοπία της ψυχής μου. Πήρα την ανάσα της ροδακινιάς και ξέπλυνα το πρόσωπό μου Έκλεψα το χαμόγελο από τον ύπνο ενός παιδιού και σκέπασα τη γύμνια μου. Μάζεψα τα σκόρπια φύλλα από τα όνειρά μου και άναψα φωτιά να ζεσταθώ. Σχεδόν όλη μου τη ζωή την πέρασα στην ακροθαλασσιά. Κρατούσα ένα κοχύλι κι ονειρευόμουνα τον ωκεανό. Ήμουν έτοιμη να πέσω στα κύματα, όταν πέρασε ξαφνικά ένα θαλασσοπούλι και μου ψιθύρισε: "Έι ψιτ... εσένα μιλάω. Μου παράγγειλε η ζωή να σου δώσω ένα φιλί." ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ - αποσπάσματα Στις πιο δύσκολες και επώδυνες στιγμές της ζωής μου
βίωσα ... τις μεγαλύτερες αλήθειες. Και οι πιο πραγματικοί άνθρωποι που συνάντησα ήταν αμαρτωλοί... απελπιστική πραγματικότητα. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας τελικά. ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΜΠΕΡΗ . Άνεμοι χτυπούσαν με δύναμη τα αποστεωμένα δέντρα Τοπία ανέμων διάφανα Προπατορικές μνήμες βροχής υγραίνουν τα μάτια Σάρκινα κλαδιά γδέρνουν τα μισάνοιχτα παράθυρα της άδειας πόλης Βαθειά σιωπή απλώνεται πάνω στους ώμους των σκοτεινών δρόμων Αιώνες βυθισμένη στην καταχνιά ενός λευκού Δεκέμβρη Στο υγρό χώμα ίχνη παιδικών ονείρων ανθισμένων με χτύπους καρδιάς Στις φυλλωσιές των κιτρινισμένων αναμνήσεων ο γλυκός ήχος μιας λυπημένης φυσαρμόνικας Πληγώνει η σιωπή το σώμα Μοιάζει με το αγκάθι του κόκκινου τριαντάφυλλου που τρύπησε την καρδιά του αηδονιού για να ανθίσει η αγάπη Μην γυρίσεις Θέλω να κρατήσω τρυφερή την εικόνα σου πριν την ταξιδέψουν οι άνεμοι . ΣΥΛΙΑ ΧΑΔΟΥΛΗ . photo: Gea Visser Αν είχες τη ρευστότητα του ονείρου μου
στη φωτογραφία του προσώπου σου, αν μπορούσες να έστρωνες με αγάπη τις λέξεις να μη ξεβάφουν από τη χρήση, αν είχες σημάδια στα χέρια από το γδάρσιμο των αγκαθιών της αγριομουριάς αν άνοιγες με ευλάβεια το κουτί που κρατάω κιτρινισμένες ανατριχίλες, χωρίς τις αμυχές μου δε μπορεί να θέλεις και να είσαι . Αν έδινες ζωή σε ότι με ευλάβεια τύλιξα στις αράχνες της παλιάς μου ντουλάπας αν κρυβόσουν πίσω από την πολυθρόνα του σαλονιού της μητέρας για να κρύψεις τους φόβους μου αν ήξερες που φυλάω το τετράδιο με τις λέξεις μου αν εσύ ήσουν εγώ έστω για λίγο θα είχες δικαίωμα σε τούτα που γράφω. . ΝΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα, μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν με την ψυχή στο βλέμμα, περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο της ύπαρξής μου στέμμα, μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν. Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες και στη ματιά σου να περνάη είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο να παίζει, να πονάη, μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες. Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου. Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα, σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου. Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε. Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα, γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη. Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη μένα η ζωή πληρώθη. Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα. Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια. Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια, μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου. Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες έζησα, να πληθαίνω τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες. . ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ |
Archives
March 2024
Categories
All
|