Ξεφλουδισμένες
λέξεις θαυμαστικών ανάμεσα σε σπασμένους σπονδύλους το ανάστημα τα χαμένα μαθηματικά των κήπων πάντα έλεγα ότι έχεις κάτι από τις πεταλούδες... στα φθινόπωρα σε περίμενα… ενώ αναρωτιόμουν γιατί συνέχεια αργούσες… . . Κωνσταντία Φαγαδάκη Ζωγράφιζα
ένα ποταμό Χαρτί Λέξεις Πεφταστέρια Μπλε και λευκά Νούφαρα του Νείλου Σε πάνω και Κάτω ζωή Ενώ .. ο χρόνος μου χαμογελούσε σαν παιδί που ξέμεινε να πίνει στην πηγή νύχτα μέρα δυο ποτάμια σ’ονειροπαγίδα χορδών ν’ ακούσω έστω, κιθάρα αδελφική μόνο τότε θα’ ναι γιορτή μόνο τότε… . . Κωνσταντία Φαγαδάκη . https://www.youtube.com/watch?v=k34CSZA1Io0 Χάρτινος, ντυμένος … ήλιος
Το τελευταίο φθινοπωρινό φύλλο Στα δάχτυλα μου Διαφεντεύουν σε… Βασιλική Πεταλούδα Ρωγμές μιλούσαν Χορδές τραγουδούσαν Τέχνη… Από το μαύρο κύμα των ματιών σου Moondust Σε κοιτούσα… . . Κωνσταντία Φαγαδάκη . https://www.youtube.com/watch?v=ebKgTo7ROVs Ξίφη μικρών μαχών
σε νόστους ηλιοβασιλεμάτων ανατολές επιστρέφουν με το όνομα σου... . . Κωνσταντία Φαγαδάκη . https://www.youtube.com/watch?v=C6wMxIaGCmc |
Authorkonstantia fagadaki Archives
January 2024
Categories
All
|