Πάντα πίστευα στην ζωή μου ότι το να βοηθάς δηλώνει ότι είσαι ανθρώπινος και όχι απαραίτητα δυνατός. Μπορεί και ο ίδιος να είσαι γεμάτος πληγές, όμως να βοηθάς. Δεν το κάνεις ούτε για να φανείς, ούτε για να επιδειχθείς ∙το κάνεις έτσι απλά σαν ένστικτο επιβίωσης ψυχής και ανθρώπου γενικότερα σαν ένα συν+δίπλα στον άνθρωπο που σε έχει ανάγκη (τον συνάνθρωπο) και που μπορεί (αυτή την βοήθεια) να μην σου την ζητήσει ο ίδιος ποτέ, αλλά μέσα σου να χτυπήσει ένα καμπανάκι συναγερμού. Όμως αυτό το καμπανάκι όσο και να φαίνεται παράξενο, δεν το έχουν όλοι. Είναι γεγονός αρκετές φορές ότι εκείνος που άπλωσε το χέρι για να βοηθήσει όχι μόνο δεν άκουσε ένα ευχαριστώ αλλά ορισμένοι προσπάθησαν και να τον αμαυρώσουν. Ας μην απορήσουμε λοιπόν αν δούμε τον ίδιο άνθρωπο να φεύγει μακριά από τον διπλανό του και να σιωπά η να γίνεται λιοντάρι ∙γιατί η καρδιά του στράγγισε από την αχαριστία ∙γιατί άκουσε τον εαυτό του στον καθρέφτη να του φωνάζει : «το να είσαι ανθρώπινος ...πες μου ...,που σε βοήθησε;;;»
… Αλίμονο αν χάσουμε αυτόν τον άνθρωπο… αλίμονο τελικά αν γίνουμε μια κοινωνία που εγκαταλείπει τον άλλον αιμόφυρτο ή τον φωτογραφίζει και φεύγει … Αλίμονο … Κωνσταντία Φαγαδάκη Πριν από κάποιες ημέρες μου εδειξε η κόρη μου μια αποψη ενός κοριτσιού σε social ότι όταν ενας άνδρας σε παρακαλάει να συνευρεθείς μαζί του και εσυ υποκύψεις είναι βιασμός. Στην συνέχεια κοιτώντας παρακάτω εκείνο που διαπίστωσα ήταν ότι το μεγαλύτερο μέρος συμφωνούσε με την άποψη.
Κι εγω αναρωτιέμαι: 1. Είναι βιασμός ή καταναγκασμός όταν ο άλλος χρησιμοποιεί την θέση του για να πάρει το ποθητόν; Όταν εχεις την εναλλακτική να σηκωθείς και να φύγεις χάνοντας ακόμη και την δουλειά σου και την καριέρα σου; 2. εχω την εντύπωση ότι δεν υπάρχει γυναίκα που να μην εχει βρεθεί λιγο – πολύ σε αυτην την θέση δυστυχώς… και για να μην γίνομαι μονοπλευρη , πιστεύω ότι και ορισμένοι άνδρες εχουν βρεθεί σε αυτην την θέση από γυναίκες. Να συμπληρώσω επίσης οτι η θέση εξουσίας που μπορεί να κατέχει κάποιος ξέρουμε καλά οτι μπορεί να λειτουργήσει πιεστικά και ψυχαναγκαστικά και προς ατομα ίδιου φύλου. 3. ο βιασμός είναι έγκλημα σαφέστατα. Εχεις παλέψει όμως και εχεις παγιδευτεί καθώς χάνεις όλο και πιο πολύ την αυτοπεποιθηση σου … νιώθεις τον εξευτελισμό. Από πού ξεκινάει όλο αυτό; Από την δομή ανθρωπων χωρίς προσωπικότητα χωρίς φωνή;. Και κατι τελευταίο, ο βιαστής φοράει πολλά προσωπεία στο καρναβαλι αυτό… ποιός φταίει; ποιός σε μαθαίνει να συμπεριφέρεσαι ετσι; . . Κωνσταντία Φαγαδάκη Οι τοίχοι στο σπίτι της θαρρείς πως είχαν τις φλέβες της και το χρώμα της. Τα μαλλιά της ξέπλεκα κάθε που τα χτένιζε στην αυλή έμοιαζαν σαν τα κλαδιά της λεμονιάς και τα γκριζογάλανα μάτια της γεμάτα ακόμα από την μνήμη της ιστορίας είχαν εκείνη την θάλασσα του ξεριζωμού.
Πότε πότε τραγουδούσε τα τραγούδια του Καλδάρα. Θυμόταν … Σμύρνη 1922. Τότε το βλέμμα της κοιτούσε κατά το στενό ανάμεσα στα προσφυγικά σπίτια να φανούν φιγούρες που ποτέ δεν ερχόντουσαν … εκείνη όμως τις ζωντάνευε στην μνήμη της και χανόταν … Ταπεινή και αρχοντική, ολόκληρη ιστορία σαν την τελευταία κολώνα στήριζε την γειτονιά η φλόγα της, μην πέσει άδοξα από τόσες τιμές και λάβαρα, στο ναυάγιο εκείνο που θα αφήσει η χρυσόσκονη των λόγων πάνω στο κουφάρι των «πλοίων» που σαπίζουν στην στεριά. . . Κωνσταντία Φαγαδάκη |
Categories
All
|